клубі́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
клубі́сты |
клубі́стая |
клубі́стае |
клубі́стыя |
| Р. |
клубі́стага |
клубі́стай
клубі́стае |
клубі́стага |
клубі́стых |
| Д. |
клубі́стаму |
клубі́стай |
клубі́стаму |
клубі́стым |
| В. |
клубі́сты (неадуш.)
клубі́стага (адуш.) |
клубі́стую |
клубі́стае |
клубі́стыя (неадуш.)
клубі́стых (адуш.) |
| Т. |
клубі́стым |
клубі́стай
клубі́стаю |
клубі́стым |
клубі́стымі |
| М. |
клубі́стым |
клубі́стай |
клубі́стым |
клубі́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
клубі́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму клуба 2, складаецца з клубоў. Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары, засцілаючы імі ватныя клубістыя воблакі. Мележ. Кружок лазняку вынырае з клубістага кужалю туману зусім нечакана. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубкава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і клубісты. Плылі лёгкія, як пух, клубкаватыя воблачкі. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубча́сты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і клубісты. Клубчасты, кучаравы хвост дыму ўсё падаўжаўся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)