клубні́чнік, -у, м., зб.

Травяністыя кусты клубніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клубні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клубні́чнік
Р. клубні́чніку
Д. клубні́чніку
В. клубні́чнік
Т. клубні́чнікам
М. клубні́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клубні́чнік, -ку м. клубни́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клубні́чнік, ‑у, м., зб.

Травяністыя кусты клубніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клубни́чник клубні́чнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)