клубні́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| клубні́чнік | |
| клубні́чніку | |
| клубні́чніку | |
| клубні́чнік | |
| клубні́чнікам | |
| клубні́чніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)