клу́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клу́бны клу́бная клу́бнае клу́бныя
Р. клу́бнага клу́бнай
клу́бнае		 клу́бнага клу́бных
Д. клу́бнаму клу́бнай клу́бнаму клу́бным
В. клу́бны (неадуш.)
клу́бнага (адуш.)		 клу́бную клу́бнае клу́бныя (неадуш.)
клу́бных (адуш.)
Т. клу́бным клу́бнай
клу́бнаю		 клу́бным клу́бнымі
М. клу́бным клу́бнай клу́бным клу́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клу́бны клу́бный;

~ная рабо́та — клу́бная рабо́та;

~ная сцэ́на — клу́бная сце́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клуба ​1, належыць яму. Клубная работа. Клубная зала. Клубны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клуб¹, -а, мн. клу́бы, -аў, м.

1. Установа, грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і іншага характару.

Сельскі к.

Шахматны к.

2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.

Сёння ў клубе цікавы канцэрт.

|| прым. клу́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клу́бный клу́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)