клу́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
клу́бны |
клу́бная |
клу́бнае |
клу́бныя |
| Р. |
клу́бнага |
клу́бнай клу́бнае |
клу́бнага |
клу́бных |
| Д. |
клу́бнаму |
клу́бнай |
клу́бнаму |
клу́бным |
| В. |
клу́бны (неадуш.) клу́бнага (адуш.) |
клу́бную |
клу́бнае |
клу́бныя (неадуш.) клу́бных (адуш.) |
| Т. |
клу́бным |
клу́бнай клу́бнаю |
клу́бным |
клу́бнымі |
| М. |
клу́бным |
клу́бнай |
клу́бным |
клу́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
клу́бны клу́бный;
~ная рабо́та — клу́бная рабо́та;
~ная сцэ́на — клу́бная сце́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клу́бны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клуба 1, належыць яму. Клубная работа. Клубная зала. Клубны будынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клу́бны Klub-, Club-;
клу́бны пако́й Kultúrraum m -(e)s, -räume, Klúbraum m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
клуб¹, -а, мн. клу́бы, -аў, м.
1. Установа, грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і іншага характару.
Сельскі к.
Шахматны к.
2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.
Сёння ў клубе цікавы канцэрт.
|| прым. клу́бны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)