кло́пфер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кло́пфер |
кло́пферы |
| Р. |
кло́пфера |
кло́пфераў |
| Д. |
кло́пферу |
кло́пферам |
| В. |
кло́пфер |
кло́пферы |
| Т. |
кло́пферам |
кло́пферамі |
| М. |
кло́пферы |
кло́пферах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кло́пфер спец. кло́пфер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кло́пфер м., спец. (телеграфный аппарат) кло́пфер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кло́пфер, ‑а, м.
Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.
[Ням. Klopfer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)