кло́пфер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кло́пфер кло́пферы
Р. кло́пфера кло́пфераў
Д. кло́пферу кло́пферам
В. кло́пфер кло́пферы
Т. кло́пферам кло́пферамі
М. кло́пферы кло́пферах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кло́пфер спец. кло́пфер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кло́пфер м., спец. (телеграфный аппарат) кло́пфер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́пфер

(ням. Klopfer)

тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)