клерава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кляру́ю кляру́ем
2-я ас. кляру́еш кляру́еце
3-я ас. кляру́е кляру́юць
Прошлы час
м. клерава́ў клерава́лі
ж. клерава́ла
н. клерава́ла
Загадны лад
2-я ас. кляру́й кляру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кляру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клерава́ць несов. клерова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клерова́ть несов. клерава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)