клерава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кляру́ю |
кляру́ем |
| 2-я ас. |
кляру́еш |
кляру́еце |
| 3-я ас. |
кляру́е |
кляру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
клерава́ў |
клерава́лі |
| ж. |
клерава́ла |
| н. |
клерава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кляру́й |
кляру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кляру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
клерава́ць несов. клерова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клерава́ць
(ням. klären)
рабіць светлым, празрыстым; ачышчаць (цукар, алей і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
клерова́ть несов. клерава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)