клаака́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
клаака́льны |
клаака́льная |
клаака́льнае |
клаака́льныя |
| Р. |
клаака́льнага |
клаака́льнай
клаака́льнае |
клаака́льнага |
клаака́льных |
| Д. |
клаака́льнаму |
клаака́льнай |
клаака́льнаму |
клаака́льным |
| В. |
клаака́льны (неадуш.)
клаака́льнага (адуш.) |
клаака́льную |
клаака́льнае |
клаака́льныя (неадуш.)
клаака́льных (адуш.) |
| Т. |
клаака́льным |
клаака́льнай
клаака́льнаю |
клаака́льным |
клаака́льнымі |
| М. |
клаака́льным |
клаака́льнай |
клаака́льным |
клаака́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клаа́ка, -і, ДМ клаа́цы, мн. -і, клаа́к, ж.
1. Падземны канал для сцёку нечыстот.
2. перан. Пра амаральнае, разбэшчанае асяроддзе (кніжн.).
3. Вывадная адтуліна, агульная для кішэчніка і мочапалавых органаў (у земнаводных, паўзуноў, птушак, некаторых рыб і аднапраходных млекакормячых; спец.).
|| прым. клаака́льны, -ая, -ае (да 3 знач.) і клаа́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клоака́льный клаака́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)