кида́ться
1. в разн. знач. кі́дацца;
кида́ться снежка́ми кі́дацца сне́жкамі;
кида́ться де́ньгами кі́дацца граша́мі;
кида́ться вперёд кі́дацца напе́рад;
кида́ться на врага́ кі́дацца на во́рага;
он кида́лся выполня́ть са́мые тру́дные зада́ния ён кі́даўся выко́нваць са́мыя ця́жкія зада́нні;
кида́ться в объя́тия кі́дацца ў абды́мкі;
кида́ться в бе́здну кі́дацца ў бе́здань;
кида́ться в посте́ль кі́дацца ў пасце́ль;
кида́ться из сто́роны в сто́рону кі́дацца з бо́ку ў бок;
2. страд. кі́дацца; см. кида́ть;
◊
кида́ться в глаза́ кі́дацца ў во́чы;
кровь кида́ется в го́лову (в лицо́) кроў кі́даецца ў галаву́ (у твар).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускіда́цца несов., страд. подбра́сываться, подки́дываться, вски́дываться; забра́сываться, заки́дываться, взбра́сываться; броса́ться, кида́ться; набра́сываться, наки́дываться; см. ускіда́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кіда́цца несов.
1. (бросать друг в друга) броса́ться, кида́ться;
2. броса́ться, устремля́ться;
3. разг. па́дать;
4. (нападать) броса́ться, кида́ться;
5. (прыгать, устремляться вниз) кида́ться, броса́ться;
6. (в сторону) броса́ться, шара́хаться;
2-6 см. кі́нуцца 1-5;
7. (не дорожить кем-, чем-л.) броса́ться;
8. (кое-как жить) мы́каться; го́ре мы́кать;
◊ асо́ю ў во́чы к. — лезть в глаза́ осо́ю;
к. ў но́гі — па́дать (припада́ть) к нога́м;
к. на шы́ю — (каму) броса́ться на ше́ю (кому);
к. сло́вамі — броса́ться слова́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)