◎ Ке́цала ’пэцкаць’ (Нар. лекс.). Да квэцаць (гл.). Параўн. укр. кецяти ’пэцкаць’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Ке́ца ’няўмека’ (Нар. лекс.). Гл. кецала.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Кэ́ця ’размазня’ (Клім.). Да *квэця ад квэцаць (гл.) ’размазваць’, Параўн. кецала (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)