◎ Ке́цала ’пэцкаць’ (Нар. лекс.). Да квэцаць (гл.). Параўн. укр. кецяти ’пэцкаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ке́ца ’няўмека’ (Нар. лекс.). Гл. кецала.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кэ́ця ’размазня’ (Клім.). Да *квэця ад квэцаць (гл.) ’размазваць’, Параўн. кецала (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)