ке́рпаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ке́рпаю |
ке́рпаем |
| 2-я ас. |
ке́рпаеш |
ке́рпаеце |
| 3-я ас. |
ке́рпае |
ке́рпаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ке́рпаў |
ке́рпалі |
| ж. |
ке́рпала |
| н. |
ке́рпала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ке́рпай |
ке́рпайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ке́рпаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ке́рпаць несов., см. ко́рпаць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ке́рпаць ’крэмзаць, пісаць’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус. кропать у тым жа значэнні. Магчыма, гэтыя словы звязаны па паходжанню з прасл. kъrpati ’латаць, лапіць’ (рус. корпать ’лапіць’, серб.-харв. кр̏пити ’тс’, славен. kŕpati ’тс’ і інш.), літ. kùrpė ’чаравік’, лат. kur̃pe ’тс’, ст.-прус. kurpe ’тс’. Параўн. лапаць і лапіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кропа́ть несов., пренебр. ке́рпаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ке́ркацца ’марудзіць’ (Др.-Падб.). Магчыма, да керпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)