кена́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кена́рка |
кена́ркі |
| Р. |
кена́ркі |
кена́рак |
| Д. |
кена́рцы |
кена́ркам |
| В. |
кена́рку |
кена́рак |
| Т. |
кена́ркай кена́ркаю |
кена́ркамі |
| М. |
кена́рцы |
кена́рках |
Іншыя варыянты:
ке́нарка.
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ке́нарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ке́нарка |
ке́наркі |
| Р. |
ке́наркі |
ке́нарак |
| Д. |
ке́нарцы |
ке́наркам |
| В. |
ке́нарку |
ке́нарак |
| Т. |
ке́наркай ке́наркаю |
ке́наркамі |
| М. |
ке́нарцы |
ке́нарках |
Іншыя варыянты:
кена́рка.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кена́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Канарэйка-самка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)