кена́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кена́рка кена́ркі
Р. кена́ркі кена́рак
Д. кена́рцы кена́ркам
В. кена́рку кена́рак
Т. кена́ркай
кена́ркаю
кена́ркамі
М. кена́рцы кена́рках

Іншыя варыянты: ке́нарка.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́нарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́нарка ке́наркі
Р. ке́наркі ке́нарак
Д. ке́нарцы ке́наркам
В. ке́нарку ке́нарак
Т. ке́наркай
ке́наркаю
ке́наркамі
М. ке́нарцы ке́нарках

Іншыя варыянты: кена́рка.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кена́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Канарэйка-самка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)