1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва.
2. -у. Драўніна гэтага дрэва.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва.
2. -у. Драўніна гэтага дрэва.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ке́дру | |
| ке́дру | |
| ке́драм | |
| ке́дры | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ке́дры | ||
| ке́дра | ке́драў | |
| ке́дру | ке́драм | |
| ке́дры | ||
| ке́драм | ке́драмі | |
| ке́дры | ке́драх | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. ‑а. Хвойнае вечназялёнае дрэва. 
2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.
[Грэч. kedros.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ла́данный ла́данны, ла́данавы;
ла́данный 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́данны и ла́данавы 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кедра́ч, ‑а, 
1. Тое, што і 
2. Лес з сібірскага кедра. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)