Ке́він

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ке́він Ке́віны
Р. Ке́віна Ке́вінаў
Д. Ке́віну Ке́вінам
В. Ке́віна Ке́вінаў
Т. Ке́вінам Ке́вінамі
М. Ке́віне Ке́вінах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)