Квась ’кіслата’ (Сл. паўн.-зах., Жд. 2, 3). Архаізаванае словаўтварэнне на ‑ǐ, характэрнае для адпаведных пар назоўнік — дзеяслоў (квась — квасіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ква́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ква́шу ква́сім
2-я ас. ква́сіш ква́сіце
3-я ас. ква́сіць ква́сяць
Прошлы час
м. ква́сіў ква́сілі
ж. ква́сіла
н. ква́сіла
Загадны лад
2-я ас. ква́сь ква́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ква́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)