каўтану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каўтану́ |
каўтанё́м |
| 2-я ас. |
каўтане́ш |
каўтаняце́ |
| 3-я ас. |
каўтане́ |
каўтану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каўтану́ў |
каўтану́лі |
| ж. |
каўтану́ла |
| н. |
каўтану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
каўтані́ |
каўтані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
каўтану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каўтану́ць и каўтну́ць сов., однокр., обл. глотну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каўтану́ць і каўтну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.
Абл. Глынуць. Славік выпіў, паморшчыўся, быццам воцату каўтнуў. Шамякін. [Сымон] сутаргава каўтануў паветра. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каўтну́ць,
гл. каўтануць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глынуць, глытнуць, праглынуць; лыкнуць, каўтануць, каўтнуць, пракаўтнуць (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Каўта́ць ’глытаць’ (дыял.; ТСБМ, БРС, Шат.), каўтану́ць ’праглынуць’ (Сцяшк. МГ), каўток ’глыток’. Параўн. рус. дыял. колтну́ть ’глытнуць’, колто́к ’глыток’, укр. ковта́ти ’глытаць’, ’каўтаць’. Фасмер (2, 297) параўноўвае з польск. kłtać. Але паводле Слаўскага, 274, польскае слова нідзе не зафіксавана. Магчыма, мы маем справу з двума прасл. варыянтамі слова: *glъt‑ і *kъlt‑. Пры гэтым трэба мець на ўвазе, што і.-е. адпаведнікі ёсць толькі для варыянта *glъt‑: параўн. ст.-рус. глътати, чэш. hltati, балг. гъ́лтам і г. д., якія блізка стаяць да лац. glūtio glūtīre ’глытаць’. Параўн. Фасмер, там жа; Траўтман, 93; падрабязна, з аглядам літаратуры, Трубачоў, Эт. сл., 6, 157–158.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)