каўка́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўка́зскі каўка́зская каўка́зскае каўка́зскія
Р. каўка́зскага каўка́зскай
каўка́зскае		 каўка́зскага каўка́зскіх
Д. каўка́зскаму каўка́зскай каўка́зскаму каўка́зскім
В. каўка́зскі (неадуш.)
каўка́зскага (адуш.)		 каўка́зскую каўка́зскае каўка́зскія (неадуш.)
каўка́зскіх (адуш.)
Т. каўка́зскім каўка́зскай
каўка́зскаю		 каўка́зскім каўка́зскімі
М. каўка́зскім каўка́зскай каўка́зскім каўка́зскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́кля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Назва жылля каўказскіх горцаў.

Стаяла с. пад гарою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іберы́йска-каўка́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іберы́йска-каўка́зскі іберы́йска-каўка́зская іберы́йска-каўка́зскае іберы́йска-каўка́зскія
Р. іберы́йска-каўка́зскага іберы́йска-каўка́зскай
іберы́йска-каўка́зскае		 іберы́йска-каўка́зскага іберы́йска-каўка́зскіх
Д. іберы́йска-каўка́зскаму іберы́йска-каўка́зскай іберы́йска-каўка́зскаму іберы́йска-каўка́зскім
В. іберы́йска-каўка́зскі (неадуш.)
іберы́йска-каўка́зскага (адуш.)		 іберы́йска-каўка́зскую іберы́йска-каўка́зскае іберы́йска-каўка́зскія (неадуш.)
іберы́йска-каўка́зскіх (адуш.)
Т. іберы́йска-каўка́зскім іберы́йска-каўка́зскай
іберы́йска-каўка́зскаю		 іберы́йска-каўка́зскім іберы́йска-каўка́зскімі
М. іберы́йска-каўка́зскім іберы́йска-каўка́зскай іберы́йска-каўка́зскім іберы́йска-каўка́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балка́на-каўка́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балка́на-каўка́зскі балка́на-каўка́зская балка́на-каўка́зскае балка́на-каўка́зскія
Р. балка́на-каўка́зскага балка́на-каўка́зскай
балка́на-каўка́зскае		 балка́на-каўка́зскага балка́на-каўка́зскіх
Д. балка́на-каўка́зскаму балка́на-каўка́зскай балка́на-каўка́зскаму балка́на-каўка́зскім
В. балка́на-каўка́зскі (неадуш.)
балка́на-каўка́зскага (адуш.)		 балка́на-каўка́зскую балка́на-каўка́зскае балка́на-каўка́зскія (неадуш.)
балка́на-каўка́зскіх (адуш.)
Т. балка́на-каўка́зскім балка́на-каўка́зскай
балка́на-каўка́зскаю		 балка́на-каўка́зскім балка́на-каўка́зскімі
М. балка́на-каўка́зскім балка́на-каўка́зскай балка́на-каўка́зскім балка́на-каўка́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азія́цка-каўка́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азія́цка-каўка́зскі азія́цка-каўка́зская азія́цка-каўка́зскае азія́цка-каўка́зскія
Р. азія́цка-каўка́зскага азія́цка-каўка́зскай
азія́цка-каўка́зскае		 азія́цка-каўка́зскага азія́цка-каўка́зскіх
Д. азія́цка-каўка́зскаму азія́цка-каўка́зскай азія́цка-каўка́зскаму азія́цка-каўка́зскім
В. азія́цка-каўка́зскі (неадуш.)
азія́цка-каўка́зскага (адуш.)		 азія́цка-каўка́зскую азія́цка-каўка́зскае азія́цка-каўка́зскія (неадуш.)
азія́цка-каўка́зскіх (адуш.)
Т. азія́цка-каўка́зскім азія́цка-каўка́зскай
азія́цка-каўка́зскаю		 азія́цка-каўка́зскім азія́цка-каўка́зскімі
М. азія́цка-каўка́зскім азія́цка-каўка́зскай азія́цка-каўка́зскім азія́цка-каўка́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашу́г, ‑а, м.

Народны пясняр у каўказскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кумга́н, ‑а, м.

У цюркскіх народаў і каўказскіх горцаў — высокі збан з носікам.

[Цюрк. кумган.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́р’е, ‑я, н.

Ніжні схіл гары, які пераходзіць у раўніну. Паўднёвае падгор’е Каўказскіх гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́шмет, ‑а, М ‑меце, м.

Від доўгай, да калень, мужчынскай верхняй вопраткі ў цюркскіх, мангольскіх і каўказскіх народаў.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куна́к, ‑а, м.

Друг, прыяцель у каўказскіх горцаў, з якім устанаўліваюцца адносіны асобай блізкасці, гасціннасці і ўзаемнай дапамогі.

[Ад цюрк. кунак — госць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)