куна́к, ‑а,
Друг, прыяцель у каўказскіх горцаў, з якім устанаўліваюцца адносіны асобай блізкасці, гасціннасці і ўзаемнай дапамогі.
[Ад цюрк. кунак — госць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куна́к, ‑а,
Друг, прыяцель у каўказскіх горцаў, з якім устанаўліваюцца адносіны асобай блізкасці, гасціннасці і ўзаемнай дапамогі.
[Ад цюрк. кунак — госць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)