кашэ́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашэ́рны кашэ́рная кашэ́рнае кашэ́рныя
Р. кашэ́рнага кашэ́рнай
кашэ́рнае		 кашэ́рнага кашэ́рных
Д. кашэ́рнаму кашэ́рнай кашэ́рнаму кашэ́рным
В. кашэ́рны (неадуш.)
кашэ́рнага (адуш.)		 кашэ́рную кашэ́рнае кашэ́рныя (неадуш.)
кашэ́рных (адуш.)
Т. кашэ́рным кашэ́рнай
кашэ́рнаю		 кашэ́рным кашэ́рнымі
М. кашэ́рным кашэ́рнай кашэ́рным кашэ́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кашэ́рны рел. коше́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашэ́рны, ‑ая, ‑ае.

У веруючых яўрэяў — дазволены рэлігійнымі законамі для ўжывання ў ежу.

[Ад стараж.-яўр. kāšēr — чысты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кашэ́рны (мяса і да т. п.). Гл. кашары́ць ’ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

коше́рный рел. кашэ́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кашары́ць ’ачышчаць’ (Касп.). Сюды ж кашэ́рыцца ’старанна мыцца, ачышчацца’ (Шат.); параўн. яшчэ кашэ́рны (БРС). Рус. кошерный, польск. koszerny ’рытуальна чысты’ (у ст.-яўр. рэлігіі), ’дазволены да ўжытку’. У Фасмера, 2, 360, рус. ко́шерный, бел. ко́шэр. Тэрмін яўр. рытуалу. Непасрэднай крыніцай запазычання Фасмер (там жа) лічыць ідыш (košer; адсюль ням. koscher; усё са ст.-яўр. kāšēr ’прыдатны’). Падрабязную гісторыю слова дае Слаўскі, 2, 542–543. Ён адзначае, што ст.-яўр. kāšēr (прыметнік) ужываецца ў дзвюх формах: у форме нязменнай (без афармлення) і ў форме славянскага прыметніка (з суфіксам *‑ьnъ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)