каштава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каштава́нне |
| Р. |
каштава́ння |
| Д. |
каштава́нню |
| В. |
каштава́нне |
| Т. |
каштава́ннем |
| М. |
каштава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каштава́нне ср. про́ба ж.; см. каштава́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каштава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што (разм.).
Спрабаваць на смак ежу, пітво.
К. варэнне.
|| зак. пакаштава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. каштава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
про́бование каштава́нне, -ння ср., спрабава́нне, -ння ср., прабава́нне, -ння ср., про́баванне, -ння ср.; см. про́бовать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Паспыта́ць ’паспрабаваць на смак’ (Бяльк., Касп., Бір.), паспы́так ’каштаванне, ці смачна’ (КЭС, лаг.; Нас.). Укр. поспита́ти ’пакаштаваць’, балг. опи́там ’паспрабаваць на смак ежу, напой’, н.-луж. pospytaś ’трохі паспрабаваць’, в.-луж. pospytować ’праводзіць доследы’. У іншых слав. мовах гэта лексема звязана са значэннем ’пытацца’, ’прасіць’, ’шукаць’, ’рабіць прапанову’. Да спытаць < пыта́ць < прасл. pytati/pitati з першасным значэннем ’кроіць, рэзаць, сячы’, г. зн. ’адразаючы, адсякаючы, даведвацца пра гэты прадмет’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)