кашма́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кашма́рны |
кашма́рная |
кашма́рнае |
кашма́рныя |
| Р. |
кашма́рнага |
кашма́рнай
кашма́рнае |
кашма́рнага |
кашма́рных |
| Д. |
кашма́рнаму |
кашма́рнай |
кашма́рнаму |
кашма́рным |
| В. |
кашма́рны (неадуш.)
кашма́рнага (адуш.) |
кашма́рную |
кашма́рнае |
кашма́рныя (неадуш.)
кашма́рных (адуш.) |
| Т. |
кашма́рным |
кашма́рнай
кашма́рнаю |
кашма́рным |
кашма́рнымі |
| М. |
кашма́рным |
кашма́рнай |
кашма́рным |
кашма́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кашма́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які суправаджаецца кашмарам, напоўнены кашмарамі. У кашмарных снах, у пакутлівых уяўленнях .. [Саша] часам бачыла Пецю раненым, сцякаючым крывёю на абмерзлых скалах, у снягах далёкай поўначы. Шамякін. Яны праімчаліся на матацыклах, як віхор, бязладна страляючы направа і налева, і зніклі, як кашмарны прывід. Якімовіч.
2. перан. Разм. Жахлівы, агідны. Кашмарнае мінулае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашма́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Цяжкі, жудасны сон.
2. Што-н. жахлівае, агіднае, непрыемнае.
Кашмары мінулага жыцця.
|| прым. кашма́рны, -ая, -ае.
К. сон.
Кашмарная ноч.
Кашмарнае надвор’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)