Качкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Качкі́
Р. Качко́ў
Д. Качка́м
В. Качкі́
Т. Качка́мі
М. Качка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́чка ка́чкі
Р. ка́чкі ка́чак
Д. ка́чцы ка́чкам
В. ка́чку ка́чак
Т. ка́чкай
ка́чкаю		 ка́чкамі
М. ка́чцы ка́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́чка-свія́зь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ка́чка-свія́зь ка́чкі-свія́зі
Р. ка́чкі-свія́зі ка́чак-свія́зей
ка́чак-свія́зяў
Д. ка́чцы-свія́зі ка́чкам-свія́зям
В. ка́чку-свія́зь ка́чак-свія́зей
ка́чак-свія́зяў
Т. ка́чкай-свія́ззю ка́чкамі-свія́зямі
М. ка́чцы-свія́зі ка́чках-свія́зях

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

качаня́ і качанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня качкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́чар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самец качкі.

|| прым. ка́чаравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свия́зь зоол. ка́чка-свія́зь, род. ка́чкі-свія́зі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ны́каць

‘схіляць галаву, як качкі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ны́каю ны́каем
2-я ас. ны́каеш ны́каеце
3-я ас. ны́кае ны́каюць
Прошлы час
м. ны́каў ны́калі
ж. ны́кала
н. ны́кала
Загадны лад
2-я ас. ны́кай ны́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ны́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чэ́рнець, ‑і, ж.

Агульная назва двух відаў нырцовай качкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

качаня́ і качанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нат; н.

Птушаня качкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных з шырокай пляскатай дзюбай і кароткімі шырока расстаўленымі лапкамі.

Прыляцелі дзікія качкі.

|| памянш. ка́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. качы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)