катыяні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
катыяні́т |
катыяні́ты |
| Р. |
катыяні́ту |
катыяні́таў |
| Д. |
катыяні́ту |
катыяні́там |
| В. |
катыяні́т |
катыяні́ты |
| Т. |
катыяні́там |
катыяні́тамі |
| М. |
катыяні́це |
катыяні́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
катыяні́т, -ту м., физ., хим. катиони́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
катиони́т физ., хим. катыяні́т, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)