кастра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кастра́цыя
Р. кастра́цыі
Д. кастра́цыі
В. кастра́цыю
Т. кастра́цыяй
кастра́цыяю
М. кастра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кастра́цыя ж. кастра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастра́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы; палягчаць (лягчаць).

|| наз. кастра́цыя, -і, ж. і кастры́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастра́ция кастра́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)