кастра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кастра́цыя
Р. кастра́цыі
Д. кастра́цыі
В. кастра́цыю
Т. кастра́цыяй
кастра́цыяю
М. кастра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кастра́цыя ж. кастра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастра́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кастрацыя 2/181; 5/501

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кастра́цыя

т. 8, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кастра́цыя ж. вет. Kastratión f -, -en, Kastríerung f -, -en; Verschnéidung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кастра́цыя

(лац. castratio)

выразанне палавых залоз у жывёл і чалавека; лягчанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кастры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы; палягчаць (лягчаць).

|| наз. кастра́цыя, -і, ж. і кастры́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастра́ция кастра́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

castration [kæˈstreɪʃn] n. кастра́цыя, лягча́нне, паклада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)