касне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
касне́ю |
касне́ем |
| 2-я ас. |
касне́еш |
касне́еце |
| 3-я ас. |
касне́е |
касне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
касне́ў |
касне́лі |
| ж. |
касне́ла |
| н. |
касне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
касне́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
касне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак., у чым і без дап.
Быць у стане застою, рабіцца косным. Каснець у невуцтве. Паспець у рэлігійных забабонах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
косне́ть несов.
1. касне́ць;
2. (коченеть) касцяне́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)