касне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касне́ю касне́ем
2-я ас. касне́еш касне́еце
3-я ас. касне́е касне́юць
Прошлы час
м. касне́ў касне́лі
ж. касне́ла
н. касне́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час касне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак., у чым і без дап.

Быць у стане застою, рабіцца косным. Каснець у невуцтве. Паспець у рэлігійных забабонах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

косне́ть несов.

1. касне́ць;

2. (коченеть) касцяне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)