карэ́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карэ́нны |
карэ́нная |
карэ́ннае |
карэ́нныя |
| Р. |
карэ́ннага |
карэ́ннай карэ́ннае |
карэ́ннага |
карэ́нных |
| Д. |
карэ́ннаму |
карэ́ннай |
карэ́ннаму |
карэ́нным |
| В. |
карэ́нны (неадуш.) карэ́ннага (адуш.) |
карэ́нную |
карэ́ннае |
карэ́нныя (неадуш.) карэ́нных (адуш.) |
| Т. |
карэ́нным |
карэ́ннай карэ́ннаю |
карэ́нным |
карэ́ннымі |
| М. |
карэ́нным |
карэ́ннай |
карэ́нным |
карэ́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тыбе́тцы, -аў, адз. тыбе́цец, -бе́тца, м.
Карэннае насельніцтва Тыбета.
|| ж. тыбе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. тыбе́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мардва́, ‑ы, ж., зб.
Карэннае насельніцтва Мардоўскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папуа́сы, -аў, адз. -пуа́с, -а, м.
Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.
|| ж. папуа́ска, -і, ДМ -а́сцы, мн. -і, -сак.
|| прым. папуа́скі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кара́кі, -аў, адз. кара́к, -а, м.
Народнасць, якая складае асноўнае карэннае насельніцтва Камчацкага краю.
|| ж. кара́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. кара́кскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
алта́йцы, -аў, адз. -та́ец, -та́йца, м.
Карэннае насельніцтва Рэспублікі Алтай (у складзе Расійскай Федэрацыі).
|| ж. алта́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -та́ек.
|| прым. алта́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кіргі́зы, -аў, адз. -гіз, -а, м.
Народ цюркскай моўнай групы, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Кыргызстан.
|| ж. кіргі́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
|| прым. кіргі́зскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
алеу́ты, -аў, адз. алеу́т, -а, М -у́це, м.
Паўночная народнасць, карэннае насельніцтва Алеуцкіх і Камандорскіх астравоў.
|| ж. алеу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. алеу́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адыге́йцы, -аў, адз. -ге́ец, -ге́йца, м.
Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.
|| ж. адыге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.
|| прым. адыге́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
башкі́ры, -аў, адз. башкі́р, -а, м.
Карэннае насельніцтва Рэспублікі Башкортастан, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. башкі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. башкі́рскі, -ая, -ае.
Башкірская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)