карэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́лы карэ́лая карэ́лае карэ́лыя
Р. карэ́лага карэ́лай
карэ́лае		 карэ́лага карэ́лых
Д. карэ́ламу карэ́лай карэ́ламу карэ́лым
В. карэ́лы (неадуш.)
карэ́лага (адуш.)		 карэ́лую карэ́лае карэ́лыя (неадуш.)
карэ́лых (адуш.)
Т. карэ́лым карэ́лай
карэ́лаю		 карэ́лым карэ́лымі
М. карэ́лым карэ́лай карэ́лым карэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэ́лы², -ая, -ае.

Пакрыты слоем засохлай гразі; брудны.

Карэлая сукенка.

Карэлыя рукі.

|| наз. карэ́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́лы¹, -аў, адз. -рэ́л, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Карэлія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карэ́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. карэ́льскі, -ая, -ае.

К. народ.

○

Карэльская бяроза — від бярозы з прыгожай узорыстай драўнінай на зрэзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́лы прил. (покрытый слоем засохшей грязи) гря́зный, заскору́злый;

~лыя ану́чы — гря́зные (заскору́злые) тря́пки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́лы ​1, ‑аў; адз. карэл, ‑а, м.; карэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. карэлкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Карэльскай АССР.

карэ́лы ​2, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты слоем засохлай гразі; каравы, брудны. Карэлыя рукі. □ Ануча была сухая, карэлая, і чалавек нейкі час валтузіўся, пакуль усунуў нагу ў лапаць. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карэ́лы ’накрыты слоем засохлай гразі’, каравы ’брудны’, да карэць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карэ́л,

гл. карэлы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́лка,

гл. карэлы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарэ́лы, -ая, -ае.

1. Які засох, ператварыўся ў корку.

Закарэлая гразь.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад., карэлы.

З. бінт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́л карэ́лы
Р. карэ́ла карэ́лаў
Д. карэ́лу карэ́лам
В. карэ́ла карэ́лаў
Т. карэ́лам карэ́ламі
М. карэ́ле карэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)