карэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік выдавецтва, газеты або друкарні, які чытае і правіць карэктуру.

|| прым. карэ́ктарскі, -ая, -ае.

Нарада карэктарскай (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ктар карэ́ктары
Р. карэ́ктара карэ́ктараў
Д. карэ́ктару карэ́ктарам
В. карэ́ктара карэ́ктараў
Т. карэ́ктарам карэ́ктарамі
М. карэ́ктару карэ́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэ́ктар м. корре́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́ктар, ‑а, м.

Работнік друкарні або выдавецтва, які займаецца чытаннем і праўкай карэктуры.

[Ад лац. corrector — праўшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акта́н-карэ́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акта́н-карэ́ктар акта́н-карэ́ктары
Р. акта́н-карэ́ктару акта́н-карэ́ктараў
Д. акта́н-карэ́ктару акта́н-карэ́ктарам
В. акта́н-карэ́ктар акта́н-карэ́ктары
Т. акта́н-карэ́ктарам акта́н-карэ́ктарамі
М. акта́н-карэ́ктары акта́н-карэ́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

корре́ктор типогр. карэ́ктар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недагле́дзець, -ле́джу, -ле́дзіш, -ле́дзіць; -ле́джаны; зак., каго-што і без дап.

1. Праявіць недастаткова ўвагі пры наглядзе за кім-, чым-н., не ўберагчы ад каго-, чаго-н.

Н. дзіця.

2. Не заўважыць, правяраючы што-н.

Карэктар недагледзеў памылку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недагле́дзець сов.

1. недосмотре́ть, недогляде́ть;

2. (не заметить) недогляде́ть, просмотре́ть, прогляде́ть;

карэ́ктар ~дзеў памы́лку — корре́ктор недогляде́л (просмотре́л, прогляде́л) оши́бку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надарвацца (у 1 знач.).

2. перан. Рабіць што‑н. праз меру; старацца з усіх сіл. На рабоце.. [Антон] не надрываўся, са станцыі прыходзіў рана. Ракітны. // Крычаць з усіх сіл. Ля тэлефоннага апарата надрываўся карэктар. Мехаў. // Гучаць з вялікай сілай. Над гарадком гула, надрывалася сірэна супроцьпаветранай трывогі. Лынькоў.

3. Зал. да надрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)