Карчо́мнае ’месца, дзе стаяла карчма’ (Яшк.). Гл. карчма. Субстантываваны прыметнік сярэдняга роду.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карчо́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карчо́мны карчо́мная карчо́мнае карчо́мныя
Р. карчо́мнага карчо́мнай
карчо́мнае		 карчо́мнага карчо́мных
Д. карчо́мнаму карчо́мнай карчо́мнаму карчо́мным
В. карчо́мны (неадуш.)
карчо́мнага (адуш.)		 карчо́мную карчо́мнае карчо́мныя (неадуш.)
карчо́мных (адуш.)
Т. карчо́мным карчо́мнай
карчо́мнаю		 карчо́мным карчо́мнымі
М. карчо́мным карчо́мнай карчо́мным карчо́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)