карчма́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карчма́рка карчма́ркі
Р. карчма́ркі карчма́рак
Д. карчма́рцы карчма́ркам
В. карчма́рку карчма́рак
Т. карчма́ркай
карчма́ркаю		 карчма́ркамі
М. карчма́рцы карчма́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карчма́рка ж., уст. тракти́рщица, шинка́рка, корчма́рка; каба́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карчма́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да карчмар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карчма́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (уст.).

Гаспадар карчмы.

|| ж. карчма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. карчма́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

корчма́рка карчма́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тракти́рщица карчма́рка, -кі ж.; шынка́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каба́тчица уст. шынка́рка, -кі ж.; (трактирщица) карчма́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лінда́р ’кармчар’, ’арандатар’ (у Багушэвіча), лінда́рка ’карчмарка’. Утварылася шляхам спрашчэння і распадабнення арандатар > арандар > аліндар > ліндар. Параўн. укр. орендар (Марозаў, Пыт. мовазн. і метод., 163–164).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)