дакары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., каго-што.

Скончыць карыць¹.

Д. жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кара́
Р. кары́
Д. кары́
В. кару́
Т. каро́й
каро́ю
М. кары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́р ка́ры
Р. ка́ра ка́раў
Д. ка́ру ка́рам
В. ка́р ка́ры
Т. ка́рам ка́рамі
М. ка́ры ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кары́ць¹, кару́, ко́рыш, ко́рыць; ко́раны; незак., што.

Абчышчаць дрэва ад кары; акорваць.

К. жэрдкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кары́ць², кару́, ко́рыш, ко́рыць; ко́раны; незак., каго (што) (разм.).

Папракаць, дакараць.

Хопіць яго к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ра ка́ры
Р. ка́ры ка́р
Д. ка́ры ка́рам
В. ка́ру ка́ры
Т. ка́рай
ка́раю		 ка́рамі
М. ка́ры ка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Дробны жук-шкоднік, які грызе драўніну і кару дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Тое, што і драць (у 2 знач.).

З. скуру.

З. кару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрым-ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрым-ка́р дрым-ка́ры
Р. дрым-ка́ра дрым-ка́раў
Д. дрым-ка́ру дрым-ка́рам
В. дрым-ка́р дрым-ка́ры
Т. дрым-ка́рам дрым-ка́рамі
М. дрым-ка́ры дрым-ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канцэ́пт-ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канцэ́пт-ка́р канцэ́пт-ка́ры
Р. канцэ́пт-ка́ра канцэ́пт-ка́раў
Д. канцэ́пт-ка́ру канцэ́пт-ка́рам
В. канцэ́пт-ка́р канцэ́пт-ка́ры
Т. канцэ́пт-ка́рам канцэ́пт-ка́рамі
М. канцэ́пт-ка́ры канцэ́пт-ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)