ка́рпавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ка́рпавыя
Р. ка́рпавых
Д. ка́рпавым
В. ка́рпавых
Т. ка́рпавымі
М. ка́рпавых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́рпавыя сущ., мн., зоол. ка́рповые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рпавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́рпавы ка́рпавая ка́рпавае ка́рпавыя
Р. ка́рпавага ка́рпавай
ка́рпавае		 ка́рпавага ка́рпавых
Д. ка́рпаваму ка́рпавай ка́рпаваму ка́рпавым
В. ка́рпавы (неадуш.)
ка́рпавага (адуш.)		 ка́рпавую ка́рпавае ка́рпавыя (неадуш.)
ка́рпавых (адуш.)
Т. ка́рпавым ка́рпавай
ка́рпаваю		 ка́рпавым ка́рпавымі
М. ка́рпавым ка́рпавай ка́рпавым ка́рпавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́рповые мн., сущ., зоол. ка́рпавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рпавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карпа, належыць яму. Карпава луска.

2. у знач. наз. ка́рпавыя, ‑ых. Сямейства касцістых рыб, пераважна прэснаводных, да якога адносяцца лешч, сазан, карн, вобла і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)