назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ка́рпавых | |
| ка́рпавым | |
| ка́рпавых | |
| ка́рпавымі | |
| ка́рпавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ка́рпавых | |
| ка́рпавым | |
| ка́рпавых | |
| ка́рпавымі | |
| ка́рпавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ка́рпавы
прыметнік, адносны
| ка́рпавы | ка́рпавая | ка́рпавае | ||
| ка́рпавага | ка́рпавай ка́рпавае |
ка́рпавага | ка́рпавых | |
| ка́рпаваму | ка́рпавай | ка́рпаваму | ка́рпавым | |
| ка́рпавы ( ка́рпавага ( |
ка́рпавую | ка́рпавае | ка́рпавых ( |
|
| ка́рпавым | ка́рпавай ка́рпаваю |
ка́рпавым | ка́рпавымі | |
| ка́рпавым | ка́рпавай | ка́рпавым | ка́рпавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́рповые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́рпавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карпа, належыць яму.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АПІСТАРХІ́ДЫ
(Opisthorchiadae),
сямейства гельмінтаў класа смактуноў; паразіты рыб, паўзуноў, птушак, млекакормячых і чалавека. У
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)