карнішо́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.

2. -у. Гатунак такіх агуркоў.

|| прым. карнішо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карнішо́н

‘сорт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. карнішо́н
Р. карнішо́ну
Д. карнішо́ну
В. карнішо́н
Т. карнішо́нам
М. карнішо́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карнішо́н

‘маленькі агурок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карнішо́н карнішо́ны
Р. карнішо́на карнішо́наў
Д. карнішо́ну карнішо́нам
В. карнішо́н карнішо́ны
Т. карнішо́нам карнішо́намі
М. карнішо́не карнішо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карнішо́н, -на, (о сорте) -ну м. корнишо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карнішо́н, ‑а, м.

Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.

[Фр. cornichon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корнишо́н (огурец) карнішо́н, -на и (о сорте) -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)