карні́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карні́зны карні́зная карні́знае карні́зныя
Р. карні́знага карні́знай
карні́знае		 карні́знага карні́зных
Д. карні́знаму карні́знай карні́знаму карні́зным
В. карні́зны (неадуш.)
карні́знага (адуш.)		 карні́зную карні́знае карні́зныя (неадуш.)
карні́зных (адуш.)
Т. карні́зным карні́знай
карні́знаю		 карні́зным карні́знымі
М. карні́зным карні́знай карні́зным карні́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карні́зны в разн. знач. карни́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карні́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карніза. Карнізныя пліты. Карнізны выступ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карні́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гарызантальны выступ у верхняй частцы будынка, над вокнамі, дзвярамі.

2. Прыстасаванне над акном звычайна ў выглядзе папярочнага бруса, на якое вешаюць шторы, парцьеры.

|| прым. карні́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карни́зный карні́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)