кармі́н, -у, м.

Ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

|| прым. кармі́навы, -ая, -ае і кармі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармі́н, -ну м. карми́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́н, ‑у, м.

Ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

[Фр. carmin з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́навы і кармі́нны, -ая, -ае.

1. гл. кармін.

2. Ярка-чырвоны, пунсовы, колеру карміну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карми́н кармі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашані́ль, -і, ж.

Агульная назва некаторых відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу, кармін.

|| прым. кашані́левы, -ая, -ае і кашані́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашані́ль, ‑і, ж.

Агульная назва некалькіх відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу кармін.

[Фр. cochenille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кармы́ч ’даглядчык жывёлы’ (Яўс.). Мабыць, таксама да карміць (гл.). Словаўтварэнне не зусім яснее: ‑ыч < ‑ісь < ‑ikjь. Параўн. кармін ∼∼ карміць, як родзіч — радзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чырвань, багра, ірдзень; чырваната (разм.); агонь, кармін (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)