кармі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кармі́н
Р. кармі́ну
Д. кармі́ну
В. кармі́н
Т. кармі́нам
М. кармі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кармі́н, -у, м.

Ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

|| прым. кармі́навы, -ая, -ае і кармі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармі́н, -ну м. карми́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́н, ‑у, м.

Ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

[Фр. carmin з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́н

т. 8, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармі́н

(фр. carmin, ад ар. kirmiz = барвовы + лац. minium = кінавар)

ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кармі́навы і кармі́нны, -ая, -ае.

1. гл. кармін.

2. Ярка-чырвоны, пунсовы, колеру карміну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карми́н кармі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашані́ль, -і, ж.

Агульная назва некаторых відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу, кармін.

|| прым. кашані́левы, -ая, -ае і кашані́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашані́ль, ‑і, ж.

Агульная назва некалькіх відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу кармін.

[Фр. cochenille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)