ка́рлікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ка́рлікавы |
ка́рлікавая |
ка́рлікавае |
ка́рлікавыя |
| Р. |
ка́рлікавага |
ка́рлікавай ка́рлікавае |
ка́рлікавага |
ка́рлікавых |
| Д. |
ка́рлікаваму |
ка́рлікавай |
ка́рлікаваму |
ка́рлікавым |
| В. |
ка́рлікавы (неадуш.) ка́рлікавага (адуш.) |
ка́рлікавую |
ка́рлікавае |
ка́рлікавыя (неадуш.) ка́рлікавых (адуш.) |
| Т. |
ка́рлікавым |
ка́рлікавай ка́рлікаваю |
ка́рлікавым |
ка́рлікавымі |
| М. |
ка́рлікавым |
ка́рлікавай |
ка́рлікавым |
ка́рлікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́рлікавы, -ая, -ае.
1. гл. карлік.
2. У назвах парод жывёл, відаў раслін, якія вызначаюцца малымі памерамі.
Карлікавая антылопа.
Карлікавая бяроза.
|| наз. ка́рлікавасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ка́рлікавы в разн. знач. ка́рликовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́рлікавы, ‑ая, ‑ае.
Вельмі малы. Карлікавы рост. Карлікавая гаспадарка. // У назвах народ жывёл і відаў раслін, якія вызначаюцца сваімі малымі памерамі. Карлікавы алень. Карлікавая бяроза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́рлік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек вельмі малога росту.
2. Пра рэч, прадмет і інш. вельмі малога памеру.
Сасна-к.
Дзяржава-к.
|| прым. ка́рлікавы, -ая, -ае.
Карлікавыя дрэвы.
Карлікавае прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпіц², -а, мн. -ы, -аў, м.
Невялікі пакаёвы сабака з пушыстай поўсцю.
Карлікавы ш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нані́зм, ‑у, м.
Спец. Ненармальна нізкі, карлікавы рост.
[Ад грэч. nannos — карлік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́рлікавасць, -і, ж.
1. гл. карлікавы.
2. Хвароба, якая выклікаецца паражэннем залоз унутранай сакрэцыі і выражаецца ў ненармальна малым росце (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)