ка́рлік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек вельмі малога росту.

2. Пра рэч, прадмет і інш. вельмі малога памеру. Сасна-к. Дзяржава-к.

|| прым. ка́рлікавы, -ая, -ае. Карлікавыя дрэвы. Карлікавае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)