паспарту́, нескл., н.

Спецыяльная кардонная рамка ці падклейка пад фатаграфічны здымак, гравюру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардо́нны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кардону, прызначаны для вырабу яго; кардонавы. Кардонная папера. Кардонная фабрыка. // Зроблены з кардону. Кардонная скрынка. Кардонная папка. □ Тут жа, на канапе, таксама валяліся кнігі ў каленкоравых.. і кардонных вокладках. Карпаў.

кардо́нны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кардона ​2. Кардонныя вартавыя. Кардонная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. пракласці, пралажыць.

2. мн. -і, -дак. Прадмет, пракладзены паміж чым-н.

Кардонная п.

|| прым. пракла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кардо́нны кардо́нная кардо́ннае кардо́нныя
Р. кардо́ннага кардо́ннай
кардо́ннае		 кардо́ннага кардо́нных
Д. кардо́ннаму кардо́ннай кардо́ннаму кардо́нным
В. кардо́нны (неадуш.)
кардо́ннага (адуш.)		 кардо́нную кардо́ннае кардо́нныя (неадуш.)
кардо́нных (адуш.)
Т. кардо́нным кардо́ннай
кардо́ннаю		 кардо́нным кардо́ннымі
М. кардо́нным кардо́ннай кардо́нным кардо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пыж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, што зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад кулі, шроту.

|| прым. пыжо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспарту́, нескл., н.

Ліст кардону або цвёрдай паперы, на які наклейваюцца ілюстрацыі ў кнігах, часопісах і г. д. // Кардонная рамка для малюнкаў, фатаграфічных картак.

[Фр. passe-partout.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяро́ва-кардо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папяро́ва-кардо́нны папяро́ва-кардо́нная папяро́ва-кардо́ннае папяро́ва-кардо́нныя
Р. папяро́ва-кардо́ннага папяро́ва-кардо́ннай
папяро́ва-кардо́ннае		 папяро́ва-кардо́ннага папяро́ва-кардо́нных
Д. папяро́ва-кардо́ннаму папяро́ва-кардо́ннай папяро́ва-кардо́ннаму папяро́ва-кардо́нным
В. папяро́ва-кардо́нны (неадуш.)
папяро́ва-кардо́ннага (адуш.)		 папяро́ва-кардо́нную папяро́ва-кардо́ннае папяро́ва-кардо́нныя (неадуш.)
папяро́ва-кардо́нных (адуш.)
Т. папяро́ва-кардо́нным папяро́ва-кардо́ннай
папяро́ва-кардо́ннаю		 папяро́ва-кардо́нным папяро́ва-кардо́ннымі
М. папяро́ва-кардо́нным папяро́ва-кардо́ннай папяро́ва-кардо́нным папяро́ва-кардо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэлюло́зна-кардо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цэлюло́зна-кардо́нны цэлюло́зна-кардо́нная цэлюло́зна-кардо́ннае цэлюло́зна-кардо́нныя
Р. цэлюло́зна-кардо́ннага цэлюло́зна-кардо́ннай
цэлюло́зна-кардо́ннае		 цэлюло́зна-кардо́ннага цэлюло́зна-кардо́нных
Д. цэлюло́зна-кардо́ннаму цэлюло́зна-кардо́ннай цэлюло́зна-кардо́ннаму цэлюло́зна-кардо́нным
В. цэлюло́зна-кардо́нны (неадуш.)
цэлюло́зна-кардо́ннага (адуш.)		 цэлюло́зна-кардо́нную цэлюло́зна-кардо́ннае цэлюло́зна-кардо́нныя (неадуш.)
цэлюло́зна-кардо́нных (адуш.)
Т. цэлюло́зна-кардо́нным цэлюло́зна-кардо́ннай
цэлюло́зна-кардо́ннаю		 цэлюло́зна-кардо́нным цэлюло́зна-кардо́ннымі
М. цэлюло́зна-кардо́нным цэлюло́зна-кардо́ннай цэлюло́зна-кардо́нным цэлюло́зна-кардо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упако́ўка ж., в разн. знач. упако́вка;

пачала́ся ўпако́ўка тава́раў — начала́сь упако́вка това́ров;

кардо́нная ўпако́ўка — карто́нная упако́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыж, ‑а, м.

1. Шарсцяная, войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, якая зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад снарада (кулі, шроту) і ўтрымлівае снарад у гільзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)