карбо́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (разм.).

Карболавая кіслата.

|| прым. карбо́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карбо́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карбо́лка
Р. карбо́лкі
Д. карбо́лцы
В. карбо́лку
Т. карбо́лкай
карбо́лкаю
М. карбо́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карбо́лка ж., разг. карбо́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбо́лка карбо́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Разм. Карболавая кіслата. Дэзінфіцыраваць карболкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)