Кара́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кара́ны
Р. Кара́н
Кара́наў
Д. Кара́нам
В. Кара́ны
Т. Кара́намі
М. Кара́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́ны кара́ная кара́нае кара́ныя
Р. кара́нага кара́най
кара́нае		 кара́нага кара́ных
Д. кара́наму кара́най кара́наму кара́ным
В. кара́ны (неадуш.)
кара́нага (адуш.)		 кара́ную кара́нае кара́ныя (неадуш.)
кара́ных (адуш.)
Т. кара́ным кара́най
кара́наю		 кара́ным кара́нымі
М. кара́ным кара́най кара́ным кара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́ны кара́ная кара́нае кара́ныя
Р. кара́нага кара́най
кара́нае		 кара́нага кара́ных
Д. кара́наму кара́най кара́наму кара́ным
В. кара́ны (неадуш.)
кара́нага (адуш.)		 кара́ную кара́нае кара́ныя (неадуш.)
кара́ных (адуш.)
Т. кара́ным кара́най
кара́наю		 кара́ным кара́нымі
М. кара́ным кара́най кара́ным кара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)