каранава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каранава́ны каранава́ная каранава́нае каранава́ныя
Р. каранава́нага каранава́най
каранава́нае		 каранава́нага каранава́ных
Д. каранава́наму каранава́най каранава́наму каранава́ным
В. каранава́ны (неадуш.)
каранава́нага (адуш.)		 каранава́ную каранава́нае каранава́ныя (неадуш.)
каранава́ных (адуш.)
Т. каранава́ным каранава́най
каранава́наю		 каранава́ным каранава́нымі
М. каранава́ным каранава́най каранава́ным каранава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каранава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каранава́ны каранава́ная каранава́нае каранава́ныя
Р. каранава́нага каранава́най
каранава́нае		 каранава́нага каранава́ных
Д. каранава́наму каранава́най каранава́наму каранава́ным
В. каранава́ны (неадуш.)
каранава́нага (адуш.)		 каранава́ную каранава́нае каранава́ныя (неадуш.)
каранава́ных (адуш.)
Т. каранава́ным каранава́най
каранава́наю		 каранава́ным каранава́нымі
М. каранава́ным каранава́най каранава́ным каранава́ных

Кароткая форма: каранава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каранава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каранава́ны каранава́ная каранава́нае каранава́ныя
Р. каранава́нага каранава́най
каранава́нае		 каранава́нага каранава́ных
Д. каранава́наму каранава́най каранава́наму каранава́ным
В. каранава́ны (неадуш.)
каранава́нага (адуш.)		 каранава́ную каранава́нае каранава́ныя (неадуш.)
каранава́ных (адуш.)
Т. каранава́ным каранава́най
каранава́наю		 каранава́ным каранава́нымі
М. каранава́ным каранава́най каранава́ным каранава́ных

Кароткая форма: каранава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каранава́ны короно́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каранава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад каранаваць.

2. у знач. прым. Надзелены манархічнай уладай; вянчаны на царства. Каранаваны кароль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

короно́ванный каранава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карано́ваны, см. каранава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)