кара́лі, -яў, адз. кара́ля, -і, ж.

Пацеркі з каралавых або іншых каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каралі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каралі́
Р. Каралё́ў
Д. Караля́м
В. Каралі́
Т. Караля́мі
М. Караля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кара́лі
Р. караляў
Д. каралям
В. кара́лі
Т. каралямі
М. каралях

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́лі, -ляў (ед. кара́ля ж.) бу́сы, мони́сто ср.; ожере́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́лі, ‑яў; адз. караля, ‑і, ж.

Упрыгожанне з каралавых або іншых каштоўных камянёў, якое надзяваецца на шыю. У чорнай, глыбока дэкальтаванай сукенцы, з белымі каралямі на шыі Зіна была вельмі прыгожая. Шыцік. // перан. Пра ўсё, што нагадвае такое ўпрыгожанне. Рабіна надзела каралі І ўстала ля самай дарогі. Буйло. На полымя апалі Дзве расінкі — дзве каралі З цёмна-сіняга галля. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кара́ля кара́лі
Р. кара́лі кара́ляў
Д. кара́лі кара́лям
В. кара́лю кара́лі
Т. кара́ляй
кара́ляю		 кара́лямі
М. кара́лі кара́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калье́, нескл., н.

Каралі, упрыгожаныя каштоўнымі камянямі з падвескамі.

К. з брыльянтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ожере́лье ср. кара́лі, -ляў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ль каралі́
Р. караля́ каралёў
Д. каралю́ караля́м
В. караля́ каралёў
Т. каралём караля́мі
М. каралю́ караля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́цэ-каро́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цэ-каро́ль ві́цэ-каралі́
Р. ві́цэ-караля́ ві́цэ-каралё́ў
Д. ві́цэ-каралю́ ві́цэ-караля́м
В. ві́цэ-караля́ ві́цэ-каралё́ў
Т. ві́цэ-каралё́м ві́цэ-караля́мі
М. ві́цэ-каралю́ ві́цэ-караля́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)