кара́лі, -яў, адз. кара́ля, -і, ж.

Пацеркі з каралавых або іншых каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каралі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каралі́
Р. Каралё́ў
Д. Караля́м
В. Каралі́
Т. Караля́мі
М. Караля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кара́лі
Р. караляў
Д. каралям
В. кара́лі
Т. каралямі
М. каралях

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́лі, -ляў (ед. кара́ля ж.) бу́сы, мони́сто ср.; ожере́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каралі, гл. Пацеркі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кара́лі, ‑яў; адз. караля, ‑і, ж.

Упрыгожанне з каралавых або іншых каштоўных камянёў, якое надзяваецца на шыю. У чорнай, глыбока дэкальтаванай сукенцы, з белымі каралямі на шыі Зіна была вельмі прыгожая. Шыцік. // перан. Пра ўсё, што нагадвае такое ўпрыгожанне. Рабіна надзела каралі І ўстала ля самай дарогі. Буйло. На полымя апалі Дзве расінкі — дзве каралі З цёмна-сіняга галля. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́лі,

пацеркі.

т. 8, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кара́лі мн. Korállenkette f -, -n; Hálskette f; Hálsband n -(e)s, -bänder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кара́лі

(польск. korale < лац. corallium, ад гр. korallion)

пацеркі з каралавых або іншых камянёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Каралі Ж. 2/100; 8/395

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)